Welkom

In deze blog neem ik je mee tijdens mijn beeldende zoektocht.
Ik blog over alle ontdekkingen, ervaringen, maar ook over de moeilijkheden welke ik tegenkom tijdens mijn beeldende proces op weg naar nieuw beeldend werk.


Marieke Smink
beeldend kunstenaar

maandag 24 juni 2013

Bezoek

Vanmorgen ben ik op bezoek geweest bij het Verpleegtehuis, dat inmiddels verhuist is naar een andere lokatie, om mijn werk te laten zien.
Ik had een fijn gesprek met het hoofd van de desbetreffende afdeling waar ik de bewoners van heb geportretteerd.

Inmiddels blijken 2 van de geportretteerden, waarvan ik het werk al af heb, te zijn overleden. Ach, ja zo snel kan het gaan dus...

Het is de bedoeling om het werk eerst in dit Verpleegtehuis te gaan exposeren. Uiteindelijk zal het gaan om 4 patiënten waarvan ik portretten heb gemaakt ( of nog ga maken, want nog niet alles is af ). De beelden heb ik wel redelijk concreet in mijn hoofd nu.

Ik heb 2 werken achtergelaten, zodat er intern besproken kan worden hoe en waar in het gebouw de expositie kan plaatsvinden.
Zaak is ook om nu de familieleden en nabestaanden in te lichten.
Het liefst wil ik de namen van de patiënten bij de portretten + een boekje of verhaaltje met hun levensloop. Maar dat moet ik gaan overleggen.
Ik denk dat het later onderdeel gaat worden van een groter geheel en dat het werk dan anoniem getoond wordt. Maar voor deze expositie op deze plek vind ik informatie zeker een wezenlijk onderdeel van het geheel.
Wordt vervolgt dus...

Na ons gesprek heb ik het nieuwe gebouw nog even bekeken. Wat een verschil. De mensen zitten nu met max 8 personen op een afdeling. Er zijn een soort huizen gecreëerd met veel meer privacy voor de patiënten.
Het is veel rustiger op de afdeling, meer harmonie. Mensen kunnen meer naar buiten ( onder begeleiding, daar is nu tijd voor ) en ze koken zelf met hulp van een verpleger.
Wat ontzettend fijn om te zien wat deze verbetering met zich meebrengt. De patiënten hebben weinig tot geen aanpassingsproblemen.
Wat een verschil met de vorige lokatie! Ik sta versteld...

zondag 23 juni 2013

Ingelijst

Gisteren heb ik de textielcollage weer opgehaald bij de lijstenmaker.
Ik ben heel tevreden met het resultaat.
Maandag heb ik een afspraak met het verzorgingstehuis om het te laten zien. Spannend...



maandag 3 juni 2013

Afspraak

Binnenkort heb ik een afspraak met een van mijn contactpersonen van het verpleeghuis.
Ik zal een aantal werken dan persoonlijk laten zien en we spreken de namen van de geportretteerden nog even door.

Ik denk dat het goed is om het werk naar de geportretteerde te noemen. Ook omdat ik het belangrijk vind dat deze mensen niet vergeten worden.  Het leven dat zij nu leven en het leven dat zij in het verleden hebben geleefd heeft ze gemaakt tot wie ze zijn. Ook al zijn deze mensen veel dingen vergeten, niet alles is weg... Want wat zijn hun dromen, wat weten ze nog en wat weten ze niet meer en hoe hebben hun levenservaringen ze gevormd tot wie ze nu zijn geworden? Daarnaast hebben ze een leven geleefd met anderen, ervaringen en herinneringen gedeeld. Ze hebben hun kinderen opgevoed, hun kennis gedeeld en misschien wel hun dromen geleefd. Ook al lijken ze niet meer aanwezig en verdwijnen ze langzaam...

Daarom wil ik ook gaan informeren bij mijn contactpersoon en/of bij de familieleden over het leven dat zij hebben altijd geleefd en dit documenteren bij het werk wanneer ik hier toestemming voor krijg.